ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ឲ្យតែដល់ខែ កុម្ភៈ អ្វីដែលធ្វើឲ្យ មនុស្សលើលោក សប្បាយរីករាយបំផុត និងចាំមិនភ្លេចនោះគឺចំថ្ងៃទី ១៤ ខែ កុម្ភៈ ដែលជាថ្ងៃ ប្រជាជនលើពិភពលោក ប្រារព្ធ ពិធី “បុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់ ” ។ បុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់នេះដែរ បានធ្វើឲ្យ យុវវ័យមួយចំនួនធំ យល់ឃើញថា ជាថ្ងៃបុណ្យ សង្សារទៅវិញ ឬ ថ្ងៃ លះបង់ខ្លួនប្រាណដើម្បីសង្សារ ដែលវាប្រាសចាក នឹងច្បាប់ដើម ដែលលោកខាងលិចធ្វើកន្លងមក ។
ដោយសារតែការយល់ច្រឡំ លើចំណុចនេះ យុវវ័យមួយចំនួនធំ ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា កំពុងតែសប្បាយអរនឹងវប្បធម៌ បរទេស ដែលធ្វើឲ្យវប្បធម៌ខ្មែរធ្លាក់ចុះ រួមទាំងការលះបង់ខ្លួនប្រាណចំថ្ងៃ បុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់នេះ ដែលជាចំណុចដ៏សំខាន់ធ្វើឲ្យខ្លួនឯង មានវិប្បដិសារី រួមទាំងគ្រួសារផងដែរ។
សូមកុលបុត្រធីតាខ្មែរ មេត្តា ស្វែងយល់អត្តន័យឲ្យជាក់ រិះគិតហើយ រិះគិតទៀត ចំពោះថា បុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់ និង បុណ្យសង្សារ នោះ ដោយធាតុពិត បុណ្យសង្សារ គ្មានចារជាប្រវត្តិសាស្ត្រទេ លើលោក នោះ ដែលជាការហៅ ឬបកខុសក្បួន ធ្វើឲ្យ អ្នកធ្លាក់ទៅរកចំណុច អវិជ្ជមានតែប៉ុណ្ណោះ ។ ដោយពាក្យ ដើមនៃបុណ្យក្តីស្រាញ់ វាគ្រាន់តែជាទិវាមួយដែល ដែលងាកទៅកាន់គ្រឹស្តសាសនានោះគឺ សំដៅទៅលើ Faunus ដែលជាព្រះអាទិទេពនៃកសិកម្មរបស់ជនជាតិរ៉ូម៉ាំង ក៏ដូចជាអ្នកបង្កើតជនជាតិរ៉ូម៉ាំងគឺRomulus និង Remus ។ តែសម្រាប់ខ្មែរអាចធ្វើបាន ដោយជូនជាកាដូទៅមនុស្ស ដែលខ្លួនស្រលាញ់ តែមិនមែនមាន័យថា កាដូ ដូរយកខ្លួននោះទេ គឺសំដៅលើ ការជូន ផ្កា ឬការដូ ទៅមិត្តភក្តិ បងប្អូន ម្តាយឪពុក ដោយក្តីស្រលាញ់តែប៉ុណ្ណោះ។
មូលហេតុដោយការហៅខុស ក្បួនខ្នាតនេះហើយ បានធ្វើឲ្យ យុវនារី បាត់បង់ខ្លួនប្រាណ ចំថ្ងៃ បុណ្យនៃក្តីស្រាលាញ់ដែលជាអត្រាមួយ ដែលអាជ្ញាធរ កំពុងតែព្រួយបារម្ភ ទប់ស្កាត់កុំឲ្យកើតឡើងនៅថ្ងៃទី ១៤ ខែ កុម្ភៈនេះ ៕
មតិយោបល់