នៅថ្ងៃទី ១៩ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១១ នេះ ថ្នាក់ដឹកនាំសហជីព ៥២ នាក់ តំណាង សហភាព ៧និង សហពន្ឋ័សហជីពចំនួន ២ព្រមទាំងអង្គការគាំទ្រវិស័យនានា បានរួបរួមគ្នា ពិភាក្សាអំពីថិរវេលាបានការកំណត់ (FDCs) នឹងរៀបចំផែនការសកម្មភាព ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាទាំនោះ ។
ក្នុងកំឡុងពេលសិក្សាតំណាងសហជីព បានចែករំលែកបទពិសោធន៍ ទាក់ទិននឹងការកើនឡើងនៃការប្រើប្រាស់លើកិច្ចសន្យា ដែលមានពេលកំណត់ ដែលទូរលេខបច្ចុប្បន្ន មានចំនួនប្រហែល ៨០% ទៅ ៩០% នៃកម្មករសរុបក្នុងវិស័យកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់ និង ដេរស្បែកជើង ។ជាងនេះទៅទៀតនិយោជកព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលកម្មករដែលមានកិច្ចសន្យា មិនមានរយៈពេលកំណត់(UDCs) ឲ្យប្តូរទៅជាកិច្ចសន្យាដែលមានរយៈពេលកំណត់ FDCs តាមរយៈការលួងលោម ដូចជាការផ្តល់ឲ្យនូវប្រាក់បំណាច់ ៥% នៅពេលបន្តកិច្ចសន្យាថ្មី ឬក៏ការខ្ចីលុយមុន នៅពេលបុណ្យជាតិសំខាន់។ភាពជោគជ័យនេះត្រូវបានពិចារណាថា គឺជាភាពមិនប្រក្រតី ក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការងារដែលកំណត់ថាកិច្ចសន្យាមានកំណត់ ប្រើប្រាស់ សម្រាប់ការងារដែលមានលក្ខណៈបណ្តោះអាសន្នតែប៉ុណ្ណោះ ។ ដូចជាការងារតាមតម្រូវ ឬការព្យួរការងារសមរម្យ ដោយហេតុផលសម្យរម្យណាមួយ (ការងារជំនួស)។
ការព្រួយបារម្ភចំពោះសហជីពលើកិច្ចសន្យាមានថិរវេលាកំណត់ ដែលលើកឡើងស្របគ្នានឹងសហភាពសហជីពអន្តរជាតិ(ITUC) នៅក្នុងរបាយការស្តីពី”ស្តង់ដាការងារស្នូលដែលទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិនៅកម្ពុជាដើម្បីឲ្យមានការពិនិត្យសើរើដោយក្រុមព្រឹក្សាទូទៅរបស់អង្គការពាណិជ្ចកម្មពិភពលោកទៅលើគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មនៅកម្ពុជា(ថ្ងៃទី ១-៣ ខែ វិច្ចិកា ឆ្នាំ ២០១១ នៅហ្សេណឺវ)រួមទាំងមានឯកសារស្រាវជ្រាវរបស់សាលាច្បាប់ យែស ដែលមានចំណងជើងថា”សំពត់រហែកជាយ”ការសាយភាយនៃការប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យាការងារមានកំណត់ថេរវេលា គឺជាការគម្រាមកំហែង ចំពោះកម្មករ នយោជិត និង ឩស្សាហកម្មកម្ពុជា(ផ្សព្វផ្សាយនៅញ៉ូយក និង នៅភ្នំពេញ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១១)។របាយការណ៍ទាំងពីរនេះបានបញ្ជាក់ថា កិច្ចសន្យាការងារមានថេរវេលាកំណត់ពិតប្រាកដមកប្រើប្រាស់ខុស ក្នុងគោលបំណងធ្វើឲ្យចុះខ្សោយ សកម្មភាពសហជីព ។បំពាន់សិទ្ឋជាមូលដ្ឋានរបស់កម្មករនិយោជិត ជាពិសេសបំពានលើអនុសញ្ញាពលកម្មអន្តរជាតិលេខ ៨៧ ស្តីពីសេរីភាព នៃសហគមន៍ និងអនុសញ្ញាលេខ ៩៨ ស្តីពីសិទ្ឋចរាចរជាសមូហភាព ដែលនយោជកំពុងប្រើប្រាស់លើកិច្ចសន្យានេះដើម្បីគម្រាមកំហែងកម្មករ នយោជិត មិនឲ្យចូលរួមសហជីព និងបំភិតបំភ័យឲ្យថ្នាកដឹកនាំសហជីពឲ្យចាក់ចេញពីកន្លែងធ្វើការ។ តាមពិតទៅកិច្ចសន្យាមានការកំណត់ មានផលប៉ះពាល់ជាអវជ្ជមានដល់ផលិតផលការងារ និង ភាពប្រកួតប្រជែងរបស់ពាណិជ្ជកម្ម ក៏ដូចជាការអភិវឌ្ឍជាតិប្រកបដោយចរិកភាព ដោយសារវាធ្វើឲ្យបាក់ទឹកចិត្តជាប្រពន្ឋ័ចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ធនធានមនុស្ស និង បំផ្លាញទំនាក់ទំន
ងវិជ្ជាជីវៈ ។ ការអនុវត្តនាពេលបច្ចុប្បន្នចំពោះកិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាកំណត់ ក៏ផ្ទុយគ្នាផងដែរចំពោះមាត្រា ៣៦ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលធានាសេរីភាពក៏ដូចជាជំពូកទី ៤នៃច្បាប់ស្តីពីការងារ ដែលត្រូវព្ជាក់យ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីលក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យាមានថិរវេលាកំណត់ សហជីពទាំងអស់បានរួមដៃគ្មា នឹងសូមការទាមទារអ្នកពាក់ពន្ឋទាំងអស់ដូចតទៅ៖
១.យើងសូមអំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាល
-ជំរុញការអនុវត្តន៍ច្បាប់ការងារ ជាពិសេសជំពូកទី ៤ ពាក់ពន្ឋនឹងច្បាប់ការងារ
-ពង្រឹងប្រពន្ឋអធិការកិច្ចការងារ ក្នុងការត្រូតពិនិត្យស្ថានភាពការងារ និងការអនុវត្តច្បាប់
-អនុវត្តកិច្ចសន្យាការងារមានកំណត់ថេរវេលា ឲ្យសមស្រប តាមអនុសញ្ញា របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិលេខ ៨៧(សេរីភាពការចូលរួមបង្កើតសហគមន៍) និង អនុសញ្ញាលេខ ៩៨(សិទ្ឋចរចាររួម) ដែលបានផ្តល់សច្ចប័នដើយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
២. យើងសូមអំពាវនាវដល់រោងចក្រកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់
-ត្រូវអនុវត្តតាមច្បាប់ការងារ
-គោរពតាមការបកស្រាយរបស់ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ងាកណ្តាលទាក់ទិន និងកិច្ចសន្យាមានកំណត់
-អនុវត្តឲ្យមានប្រសិទ្ឋភាពលើអនុសាធារណៈនៃការយោគយល់គ្នាដែលបានចុះហត្ថលេខាដោយសហជីពនឹងសហគមន៍ជកតាំងពីថ្ងៃទី ២៨ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១០
៣.យើងសូមអំពាវនាវដល់អ្នកបញ្ជាទិញ
-ប្រើឥទ្ឋិពលរបស់ខ្លួនមកលើអ្នកផ្គត់ផ្គង់ ដើម្បីជំរុញការអនុវត្តជាសារធារណៈនៃការយោគយល់ ដែលធានានៃការគោរពច្បាប់ការងារ និងស្របតាមបទដ្ឋានអន្តរជាតិ នឹងលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការគោរពដល់សេចក្តីបង្គាប់របស់ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាល។
៤.យើងសូមអំពាវនាវដល់សហគមន៍អន្តរជាតិការងារ
-សូមធានានូវការលើកកម្ពស់ និង ការពារសិទ្ឋការងារ សិទ្ឋសេរីភាព សហជីពឲ្យសមស្របតាមច្បាប់ការងារជាតិ និង បទដ្ឋានអន្តរជាតិ ៕
មតិយោបល់