ស្វាយរៀងៈ រឿងរ៉ាវទំនាស់ដីធ្លីជាច្រើនឆ្នាំមកហើយស្ថិតនៅក្នុងភូមិព្រៃសម្ភ័រ ឃុំសំបួរ ស្រុកស្វាយទាបដែលមានផ្ទៃដីប្រវែង៨ម៉ែត្របួនជ្រុង ដោយដើមបណ្តឹងអះអាងថា បានកាន់កាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ និងមានប្លង់ត្រឹមត្រូវ ហើយបានឲ្យចុងបណ្តឹងខ្ចីដីស្នាក់នៅ តែបែរឃុបឃិតគ្នាជាមួយអាជ្ញាធរភូមិលួចដីលក់ទៅឲ្យអ្នកផ្សេងទៅវិញ។

ដោយឃើញទង្វើបែបនេះ ទើបដើមបណ្តឹងបានប្តឹងទៅសាលាដំបូលខេត្តស្វាយរៀង ហើយសាលាដំបូលខេត្តបានសម្រេចកាត់ក្តីឲ្យគាត់ឈ្នះក្តីនៅសាលាដំបូងខេត្តរហូតដល់ឈ្នះសាលាឧទ្ធរណ៍ទៀត និងចុងបណ្តឹងប្តឹងរុញទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ ហើយសាលឧទ្ធរណ៍ ក៏ច្រាលចោលរបស់ចុងបណ្តឹងនៅតែឲ្យដើមបណ្តឹងឈ្នះដដែល។ ក្រោយមកចុងបណ្តឹងរុញសំណុំរឿងនេះ ទៅសាលាកំពូលទៀត ស្រាប់តែតុលាការកំពូលឲ្យសាលាឧទ្ធរណ៍ចាត់ការវិញ ហើយសាលាឧទ្ធរណ៍បានសម្រេចសាលដីការរដ្ឋប្បវេណីលេខ០៨ក្រIV(ច)ចុះថ្ងៃទី១៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១១ របស់សាលាឧទ្ធរណ៍ ដែលសម្រេចតម្កល់សាលក្រមរដ្ឋប្បវេណីលេខ០៤(គ)ចុះថ្ងៃទី១៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០៩ របស់សាលាដំបូងខេត្តស្វាយរៀង ត្រូវបានតុលាការកំពូលសម្រេចបដិសេធចោលរួចហើយតាមអំណាចសាលដីការរដ្ឋប្បវេណីលេខ៣៦៣(ឈ)ចុះថ្ងៃទី៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៣ របស់តុលាការកំពូល ដូច្នេះសាលាឧទ្ធរណ៍ពេលនេះពុំលើកយកសាលក្រម និងសាលដីកានេះមកពិចារណាទៀតទេ ប៉ុន្តែដើមបណ្តឹងពុំបានទទួលឯកសារសម្រេចរបស់សាលាឧទ្ធរណ៍នោះទេ តែបែរខាងចុងបណ្តឹងមានឯកសារសម្រេចពីសាលាឧទ្ធរណ៍ទៅវិញ ដូច្នេះដើមបណ្តឹងក៏បានធ្វើការអំពាវនាវសុំបទអន្តរាគមន៍ពីសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន និងស្ថាបន័តុលាការសើរើសំណុំរឿងនេះ ឡើងវិញ ដោយឃើញករណីនេះមានភាពមិនប្រក្រតីទាល់តែសោះ។
ពាក់ពន្ធ័ទៅនិងករណីខាងលើនេះ បើតាមដើមបណ្តឹងឈ្មោះ ពេជ្រ សាផុន ភេទស្រី អាយុ៧២ឆ្នាំ រស់នៅភូមិព្រៃសម្ភ័រ ឃុំសំបួរ ស្រុកស្វាយទាបបានឲ្យដឹងថា រូបគាត់បានប្តឹងទាមទារដីទួលទំហំ៨ម៉ែត្របួនជ្រុងពីឈ្មោះ រ័ត្ន សារុំ ដែលបានលួចលក់ដីរបស់គាត់ទៅឲ្យឈ្មោះ កើត សន មកកាន់កាប់ដោយស្របច្បាប់វិញ ព្រោះរូបគាត់បានកាន់កាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៩រហូតមកដល់ឆ្នាំ១៩៩២។

ប្រភពដដែលបានអះអាងបន្តទៀតថា ដីទួលនេះខ្លួនបានកាន់កាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩២ដែលមានទទឹង៥០ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ១០០ម៉ែត្រ និងមានកូនទួលនៅកណ្តាលទំហំ៨ម៉ែត្របួនជ្រុងស្ថិតនៅភូមិព្រៃសម្ភ័រ ឃុំសំបួរ ស្រុកស្វាយទាប ខេត្តស្វាយរៀង ដែលមានព្រំប្រទល់ខាងជើងទល់និងឈ្មោះ ពេជ្រ សាផុន ខាងត្បូងទល់និង ម៉ៅ សារ៉ាន់ ខាងកើតទល់នឹង ទៀ សារ៉ាត ខាងលិចទល់នឹងកុយយី។លុះដល់ឆ្នាំ១៩៩២ ស្រាប់តែឈ្មោះ រត្ន័ សារុំ បានយកដីទួលរបស់រូបគាត់នេះទៅលក់ឲ្យឈ្មោះកើត សនពេលនោះខ្លួនក៏បានដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅស្រុកនិងប្តឹងបន្តទៅតុលាការខេត្ត។សាលាដំបូងខេត្តក៏បានកាត់ក្តីឲ្យរូបគាត់ឈ្មោះ ពេជ្រ សាផុន ឈ្នះក្តីកាលពីថ្ងៃទី១២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៨ ដោយតុលាការបានបង្គាប់ឲ្យឈ្មោះ រត្ន័សារុំ ប្រគល់ដីទួលទំហំ៨ម៉ែត្រ បួនជ្រុង ដែលស្ថិតនៅក្នុងភូមិព្រៃសម្ភ័រ ឃុំសំបួរស្រុកស្វាយទាប ទៅឲ្យឈ្មោះ ពេជ្រ សាផុន វិញ។

អ្នកស្រី ពេជ្រ សាផុន បានបន្តទៀតថា ក្រោយមកចុងបណ្តឹងក៏កើតទុក្ខមិនសុខចិត្តបានប្តឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍បន្តទៀតតុលាការឧទ្ធរណ៍ក៏បានកាត់ក្តីឲ្យគាត់ឈ្នះបន្តទៀតដោយតាមសំណុំរឿងលេខ៣៥៧ ចុះថ្ងៃទី៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១០ សាលដីការលេខ៨ក្រ IV.ច.ចុះថ្ងៃទី១៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១១ បានវិនិច្ឆ័យសេចក្តីដោយទី១ច្រានចោលបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ចុះថ្ងៃទី០៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៩ របស់ចុងចម្លើយឈ្មោះ រត្ន័សារុំចោលអសាបង់។ ទី២ច្រានចោលការទាមទាររបស់ឈ្មោះ កើត សន ចុះថ្ងៃទី២១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១១ ទី៣តម្កល់សាលក្រមរដ្ឋប្បវេណីលេខ៤-គ-ចុះថ្ងៃទី១៨ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០៩ របស់សាលាដំបូងខេត្តស្វាយរៀង ចាត់ទុកជាបានការពេញទាំងមូល។ រីឯចុងបណ្តឹងក៏ប្តឹងជំទាស់ទៅតុលាការ កំពូលទៀតក៏បានយល់ឃើញថាបើគិតពីឆ្នាំ១៩៩២ រហូតដល់ ឆ្នាំ២០០៨ ដែលដើមចោទបានដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅតុលាការ គឺមានរយៈពេលដល់ទៅ១៦ឆ្នាំឯណោះ។

ហេតុនេះយោងតាមស្មារតីនៃមាត្រា៦៨និងមាត្រា៧៦នៃច្បាប់ភូមិបាលឆ្នាំ១៩៩២ក៏ដូចជាមាត្រា៣៨នៃច្បាប់ភូមិបាល២០០១ ត្រូវបានចាត់ទុកថាដើមចោទបានបោះបង់ដីទួលនេះចោលហើយ។ ហើយដើមចោទក៏ផ្លោះសិទ្ធិក្នុងការទាមទារដីទួលនេះវិញ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយបើលោកស្រី ពេជ្រ សាផុន ដែលជាដើមចោទសំណូមស្ថាប័នច្បាប់ជាពិសេស តុលាការកំពូលមេត្តា សើរើ សំណុំរឿងនេះទ្បើងវិញព្រោះចុងចោទបានលួចលក់ដីរបស់រូបគាត់ស្ងាត់ៗ ដោយមានការឃុបឃិតគ្នាជាមួយមេភូមិ និងសាក្សីសុទ្ធតែបងប្អូនបង្កើតខ្លួនឯងដោយម្ចាស់ដីមិនបានដឹងទាល់តែសោះ។

លោកស្រី ពេជ្រ សាផុន ក៏សូមឲ្យផ្តន្ទាទោសទៅតាមច្បាប់ដែលចុងចម្លើយបានក្លែង បន្លំឯកសារនិងប្រើប្រាស់ឯកសារក្លែងលួចលក់ដីរបស់រូបគាត់និងសូមទាមទារដី៨ម៉ែត្របួនជ្រុងយកទ្បើងវិញ។លោក ស្រីសំណូមពរតុលាការកំពូលមុននិងកាត់ក្តីសូមជួយចុះឲ្យដល់កន្លែងដីមានទំនាស់ផង ព្រោះមានតែអ្នកមូលដ្ឋានទេដែលដឹងការពិតជាពិសេសសូមសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ដែលជាម៉ែឪរបស់ប្រជាជន តែងតែជួយអ្នកទាន់ខ្សោយអ្នកមានរឿងអយុត្តិធម៌ត្រូវគេរំលោភយកដីធ្លីជាដើមនោះសូមមេត្តាជួយរកយុត្តិធម៌ឲ្យដល់រូបគ្រួសារគាត់ព្រោះគាត់ស្ត្រីមេម៉ាយមានកូន៥សុទ្ធតែធ្លាប់ទាហ៊ានបានការពារទឹកដី បានបូជាជីវិតទៀតផង៕