សួស្តីគេហទំព័រ ដំណឹង ជាទីមេត្រី ដែលជាគេហទំព័រ ដែលក្មួយចូលចិត្តតាមដានជារៀងរាល់ថ្ងៃ មិនដែលរំលងមួយថ្ងៃណាឡើយ ។
នាងខ្ញុំឈ្មោះ សាន សុធារី ជានិស្សិតសិក្សាផ្នែក ធនាគារ នៅ សាកលវិទ្យាល័យមួយក្នុងក្រុងភ្នំពេញ សូមឲ្យគេហំព័រ ដំណឹង ជួយចែករំលែក ក៏ដូចជាដោះស្រាយនូវវិបត្តិខ្លះៗដែលរុំព័ទ្ឋក្នុងទងបេះដូងកបស្ទើរក្លាយជាស្នឹមទៅហើយ ដែលពេលខ្លះស្ទើរតែហាស្តី មិនរួច ហើយក៏មិនដឹងប្រាប់នរណា ដូច្នេះមានតែគេហទំព័រ ដំណឹង ដែលជាប្រទីបដោះស្រាយនូវ យន្តការដ៏ខ្មួលខ្មាញនេះ ។
កាលដើមឡើយ ប្រហែលជា ៥ ឆ្នាំ មុន ដែលជាវ័យមួយស្ថិតក្នុងភាពជាយុវវ័យ អមដោយសម្រស់ផូរផង់ សម្បូរណ៍ទៅដោយ កន្លង់ចង់ក្រេបយកលម្អងផ្កា មួយទងនេះ ។ ម្លោះហើយនាងខ្ញុំតែងតែខ្លាចរអានឹងពួកកន្លងទាំងនោះមិនដែលយកភ្នែកមើលទេ គ្រាមួយក្នុងថ្ងៃវិស្សមកាលចូលមកដល់នាងខ្ញុំបានស្គាល់បុរសម្នាក់ សម្បូរណ៍ទៅដោយសម្រស់ផូរផង់ លើសពីនេះគេជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តចំពោះការសិក្សា ដែលជារឿងហេតុចៃដន្យ មិនគួរនឹកស្មាន នាងខ្ញុំក៏បាក់ចិត្តលង់ស្រលាញ់គេ តែគេមិនដឹងខ្លួនឡើយ ។ បេះដូងដ៏ទន់ជ្រាយមួយនេះចង់តែប្រាប់គេ ថានាងខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់គេ តែហាស្តីមិនរួច ព្រោះអីខ្លួនជាស្រ្តី បើហាស្តីទៅ ខ្លាចគេមាក់ងាយ ថាខ្លួនជាស្រីសោះហានហាស្តីសុំស្នេហាពីបុរស នឹងមានស្រ្តីជាច្រើន រិះគន់និន្ទា ជាមិនខាន។ តែសម្រាប់រឿងស្នេហា អ្នកដែលហានគឺជាអ្នកឈ្នះ ទីបំផុត អ្វីដែលនាងខ្ញុំចង់បានគឺដូចបំណងមែន តែមិនមែននាងខ្ញុំហាស្តីស្រលាញ់គេនោះទេ គឺរូបគេបានសរសេរនូវចុតហ្មាយមួយច្បាប់ ផ្ងើរមកនាងខ្ញុំថា គេស្រលាញ់ខ្ញុំតាំងពី ថ្ងៃជួបគ្នាដំបូង ដែលជាវេលាមួយផ្សើមបេះដូងខ្ញុំ ហាក់បីដូចជា ហោះលើអាកាសវេហាអីចឹងដែរ ។និយាមកដល់ត្រង់ចំណុចខាងក្រោមនេះ ពិតជាខ្មាសអៀន ណាស់ សម្រាប់នាងខ្ញុំ គឺបានប្រគល់ខ្លួនឲ្យបុរសម្នាក់នោះបាត់ទៅហើយ ព្រោះអារម្មណ៍រំភើបដែលនៅកៀកកើយជាមួយនឹងគេ ។ ២ សប្តាហ៍ ក្រោយមក នាងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ ចង់ក្អួតចង្អោ ចង់ញុាំនេះ ចង់ញុាំនោះ ដូចជារកញុាំមិនត្រូវទាល់តែសោះ ។ ពេលនោះហើយដែលនាងខ្ញុំចាប់ផ្តើម មានមន្ទិលសង្ស័យលើខ្លួនឯង ហើយក៏ទៅពិនិត្យសុខភាពគ្រូពេទ្យថា នាងខ្ញុំមានផ្ទៃពោះ មួយខែហើយ ពេលនេះសម្តីនេះ ខ្ញុំពិតជាស្លេកស្លាំងរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយ ពេលដែលជួបគេ “បង!អូនមានកូនហើយតើយើងធ្វើដូចម្តេចទៅ?” ពេលលឺដំណឹងនេះ គេចាប់ផ្តើមរកលេះ ចាកចេញពីនាងខ្ញុំ ដោយស្តីបន្ទោស នូវពាក្យទ្រគោះ បោះបោក ដូចព្យុះសង្ឃរា ស្ទើរតែទ្រាំទទួលយកមិនបានឡើយ ។
ខណ:នោះហើយ គេក៏ចាប់ផ្តើមគេចមុខមិនទទួលខុសត្រូវ ចំពោះបញ្ហានេះ រកលេះនេះ នោះ ធ្វើឲ្យខ្លួននាងខ្ញុំដេក ទ្រហោយំ រៀងរាល់រាត្រី ដេកគិតៗទៅ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃផ្ទៃពោះនាងខ្ញុំកាន់តែធំទៅៗហើយ ក៏សម្រេចចិត្តយកចេញ ដែលជាសាច់ឈាមមានអាយុ ២ ខែ “ឲ្យខ្ញុំសូមទោសផងទារកកម្សត់អើយឯងចាប់ជាតិខុសមនុស្សហើយ ម្យ៉ាងទៀតខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពធ្វើម្តាយឯងនោះទេ ជាតិនេះឬក្រោយមានពិតចាំជួបគ្នា ” ។ ខាងសាច់ញាតិខ្ញុំគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងឡើយ ថាខ្ញុំមានកូនហើយ យកកូនចេញ ព្រោះថា អាណាព្យាបាលនាងខ្ញុំគាត់រស់នៅ ខេត្តឯណោះ ដូច្នេះគាត់មិនបានជ្រាប់ពីដំណឹងនេះឡើយ ។
មួយជីវិតនេះ ខ្ញុំពិតជាចុកចាប់ណាស់ ឈឺចិត្តណស់ លម្អងផ្កាដែលខំរក្សា ជិត ២០ ឆ្នាំ បែរជារុះរោយចាក់ទង ធ្រាបនឹងដីទៅវិញ ពិតជាខ្មាស់ខ្លួនឯងណាស់ ពិតជាខ្មាស់មេឃណាស់ មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្នកាលនេះ នៅតែមានស្នាមដិតដាមជាប់ជានិច្ច តើឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្តេចទៅ ទើបអាចបំភ្លេចអតីតកាលបាន ទៅ ? សូមលោក ពូ បុរសដំណឹង ជួយ ដោះស្រាយនូវគុណវិបត្តនេះផងដែរ ៕
វាចារ ពីពូ បុរសដំណឹង
ជាការពិតណាស់ សម្រាប់រឿងស្នេហាជារឿងមួយ ដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវការ ព្រោះអីក្តីស្រលាញ់នេះ មានតាំងពីកំណើតមកម្លេះ មិនមែនមាននាពេលមនុស្សធំពេញវ័យនោះទេ ។
សម្រាប់បញ្ញានេះ មុននឹងឈានដល់ការចែករំលែកគំនិតសម្រាប់បំភ្លឺផ្លូវ ពូ សូមអរគុណ ក្មួយ ដែលផ្ញើរនូវរឿងរ៉ាវនេះ មកកាន់ ក្រុមការងាររបស់ពូ ។ សម្រាប់ក្មួយស្រី ពិតជា រឿង ប្លែកម្យ៉ាងដែរ ហើយក៏ជារឿងរ៉ាវដែលតែងតែកើត សម្រាប់យុវវ័យសម័យបច្ចេកវិទ្យានេះដែរ ។មើលចុះឡើងៗ ពិតជាធ្វើឲ្យពូនេះ អាណិតក្មួយណាស់ តែកំហុសធ្ងន់របស់ក្មួយគឺមិនគួរណា លង់ស្រលាញ់បុរសដែលមិនមែនជាអនាគត់ថ្មី រហូតដល់ថ្នាក់ហានប្រគល់ខ្លួនប្រាណ ឈានដល់ចំណុចមានផ្ទែពោះ ២ ខែ ដែលជាទង្វើខុសនូវប្រពៃណីខ្មែរ ។ ស្គាល់ខុស ទើបស្គាល់ត្រូវ ទូកទៅកំពុងនៅ មិននិយាយបែបនេះ មិនមែនដាក់ទម្ងន់ឲ្យក្មួយនោះ ទេ ចូរក្មួយរលាស់ខ្លួនចេញពីក្អែលដែលកើតជាស្នឹមនោះចេញទៅ ទោះបីជាក្មួយស្រីខំគិត បានត្រឹមតែគិតតែប៉ុណ្ណោះ មិនមានផលចំណេញនោះ ទេ ។ ទោះបីជាមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅថាយ៉ាងម៉េច ក៏ដោយ សំខាន់ក្មួយត្រូវតែចេះ តស៊ូ និងជម្នះជាមួយបញ្ហាសង្គមនោះជាការប្រសើរហើយ។ក្មួយត្រូវចាំថា គ្មានអ្នកណាស្រលាញ់ខ្លួនឯងជាងខ្លួននោះទេ ចូរកុំចង់ចាំ នូវស្នាមខ្មៅនោះអ្វី ចូរយកស្នាមខ្មៅនោះមកកែខៃជាប្រយោជន៍ទើបវាប្រសើរណាក្មួយស្រី របស់ពូ ៕
មតិយោបល់