តាមរបាយការណ៍ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦០ ​ចំនួនប្រមាញ់សត្វ​ខ្លារខិន មានទំហំធំបំផុតគឺ ៥៥០០ ​ខ្លារខិនក្នុងមួយឆ្នាំ ប៉ុន្តែ​ចំនួននេះ​បានធ្លាក់មកត្រឹមតែ ៧០០ ក្បាលក្នុងមួយឆ្នាំ ខណៈដែលប្រភេទសត្វនេះសម្បូរបំផុតនៅ ​សាធារណៈរដ្ឋ​អាហ្វ្រិកកណ្តាល ឆាដ និងប្រទេស​អេត្យូពី ។​
មូលហេតុនៃការធ្លាក់ចុះនេះដែរ ដោយសារតែ​ការប្រមាញ់នោះស្ថិតនៅ តំបន់អភិរក្ស ដែល​ធ្វើ​ឲ្យព្រានខុសច្បាប់មិន​អាច​ធ្វើទៅបាន​។​

សម្រាប់មនុស្ស​នៅតំបន់អាហ្វ្រិកខាងត្បូង ​សម្រាប់ការប្រមាញ់ខ្លារខិន និងតោ ​គឺដើម្បីយករោម ។​ក្រៅពីនេះប្រមាញ់ខ្លះត្រូវលក់ទៅកាន់សួនសត្វ ។​
បើទោះបីជា​​កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង​របស់អង្គការ​អភិរក្ស នៅលើពិភពលោក បាន​ចេញសេចក្តីប្រកាស​ថា ​​វាជាសត្វ​ដែលងាយរងគ្រោះ និងជិតផុតពូជ នោះខាង​ឧទ្យាន ​African National Parks បានផ្តល់​អាជ្ញាប័ណ្ណប្រម៉ាញ់ ​សម្រាប់នរណាម្នាក់ដែលចង់ប្រម៉ាញ់ ​តែ​ត្រូវបង់លុយ ២ ម៉ឺនដុល្លារ​ដើម្បីប្រម៉ាញ់ក្នុងន័យចូលរួមចំណែក ​ដល់មូលនិធិ​៕​