ADB៖ នៅក្នុងរយៈពេល ២០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចដ៏ឆាប់រហ័សនៅក្នុងមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គ (GMS) បានជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងនាំមកនូវវិបុលភាពដល់ប្រជាជនជាច្រើននាក់ ក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំង ៤២០លាននាក់ នៅក្នុងមហាអនុតំបន់នេះ។
ការអភិវឌ្ឍជាច្រើន ពឹងអាស្រ័យលើធនធានធម្មជាតិ ដែលបានជួយបង្កើតទ្រព្យធនពាក់កណ្តាល ក្នុងចំណោមទ្រព្យធនសរុបនៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ដែលស្ថិតនៅក្នុងមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គនេះ។
ប៉ុន្តែ វិធីសាស្ត្រ «អភិវឌ្ឍឥឡូវ សំអាតនៅពេលក្រោយ» ធ្វើឱ្យបញ្ហារិចរិលបរិស្ថាន កាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ ព្រោះតែការបំពុលខ្យល់ទឹក និងដី ការបាត់បង់ព្រៃឈើ ការប្រើប្រាស់ធនធានធម្មជាតិលើសកំណត់ និងការផលិតសំណល់ក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើន។
គ្រប់ប្រទេសដៃគូទាំង ៦ ជាសមាជិករបស់មហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គរួមមាន កម្ពុជា សាធារណរដ្ឋប្រជា
មានិតចិន (ជាពិសេសខេត្តយូណាន និងតំបន់ស្វយ័តគ័ងស៊ីជ័ង) សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតឡាវ មីយ៉ាន់ម៉ា ថៃ និងវៀតណាម សុទ្ធតែបានគ្រប់គ្រងធនធានធម្មជាតិ និងសេវាប្រព័ន្ធបរិស្ថានរបស់ខ្លួនប្រសើរជាងមុន។
កន្លងមក កម្មវិធីបរិស្ថានស្នូល CEP បានវិនិយោគទឹកប្រាក់ចំនួន ៥០ លានដុល្លារ ដើម្បីជួយប្រទេសក្នុងមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គ ធ្វើការកែលំអដំណើរការរៀបចំគោលនយោបាយ និងផែនការបរិស្ថាន កសាងភាពធន់ទ្រាំទៅនឹងអាកាសធាតុ និងកាត់បន្ថយការបំភាយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ ពីការដឹកជញ្ជូនទំនិញ។
បច្ចេកវិទ្យាជាកូនសោរ សម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះមាន «បដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្មទី ៤» កំពុងចាប់ផ្តើមចេញដំណើររួចទៅហើយ។
បច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗអាចជួយធានាយ៉ាងណា ឱ្យកំណើននាពេលអនាគតជា “កំណើនបៃតង” ដែលនេះជាយុទ្ធសាស្ត្រឈ្នះៗ សម្រាប់បរិស្ថានផង និងសេដ្ឋកិច្ចផង។
បច្ចេកវិទ្យាទាំងនេះ ជាបច្ចេកវិទ្យាស្អាតជាងបច្ចេកវិទ្យាមុនៗ និងជួយឱ្យប្រទេសនានាអាចប្រើប្រាស់ធនធានធម្មជាតិរបស់ខ្លួន ដូចជា ដី ទឹក និងថាមពល កាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពបន្ថែមទៀត។
បច្ចុប្បន្ននេះ បច្ចេកវិទ្យាសារគមនាគមន៍ទំនើប អាចសាយភាយដល់តំបន់ដាច់ស្រយាល ក្នុងតម្លៃមួយទាប ដែលអាចជួយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងសហគមន៍ជាមួយនឹងអ្នកផ្តល់សេវា និងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងអ្នកផលិត និងអតិថិជនរបស់ពួកគេ។
បញ្ហាសំណល់ និងការបំពុលបរិស្ថាន ដែលជាអនុផលនៃការពង្រីកខ្លួនយ៉ាងឆាប់រហ័សរបស់ទីក្រុងក្នុង
អនុតំបន់នេះ អាចដោះស្រាយបាន តាមរយៈការប្រើប្រាស់យានយន្តអគ្គិសនី បច្ចេកវិទ្យាសន្សំសំចៃថាមពល និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍ស្វ័យប្រវត្តិ ដែលអាចជួយឱ្យប្រទេសនានាសម្រេចទៅតាមចំណុចដៅ នៃការកាត់បន្ថយការបំភាយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់របស់ខ្លួន។
បញ្ហាប្រឈមដែលប្រទេសនៅមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គ កំពុងជួបប្រទះ គឺការពង្រីកបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗទាំងនេះ ដើម្បីបំពេញទៅតាមអាទិភាពនៃការអភិវឌ្ឍរបស់ខ្លួន។
ការចូលរួម និងការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានរបស់វិស័យឯកជន មានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងបរិបទនេះ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាល អាចត្រួសត្រាយផ្លូវបន្ថែមទៀត តាមរយៈការធានាយ៉ាងណាឱ្យគោលនយោបាយ និងបទបញ្ជាដែលខ្លួនដាក់ចេញ អាចជួយលើកទឹកចិត្តឱ្យមាននវានុវត្តន៍ និងស្វាគមន៍ការផ្លាស់ប្តូរបច្ចេកវិទ្យា៕
មតិយោបល់